dinsdag 21 augustus 2012

Inkomstenbelasting


Peter Schiff schrijft in zijn laatste boek The Real Crash over de inkomstenbelasting, dat die veel zwaarder drukt op de lagere inkomens dan op de hogere, omdat inkomen uit arbeid voor 100% belast wordt en van inkomen uit kapitaal alleen de winst. Als iemand $100 investeert en $120 opbrengst heeft, wordt er alleen belasting geheven over het verschil: de winst. Met andere woorden, zegt Schiff, de kosten van een kapitaalinvestering zijn aftrekbaar. Maar in het geval van iemand die in een jaar voor $40.000 arbeid heeft geleverd, doet de staat net of dat bedrag pure winst is en er $0 is geïnvesteerd. De hele $40.000 is belastbaar inkomen. Maar in werkelijkheid is er wel degelijk iets geïnvesteerd: tijd en moeite. Bovendien heeft iemand die werkt allerlei onkosten. Maar de belastingdienst staat niet toe dat u uw huur of hypotheekkosten, kleding- of transportkosten aftrekt, terwijl dit toch noodzakelijke uitgaven zijn bij het hebben van een baan. Probeer maar eens een baan te krijgen als je op straat leeft!
Dit is een gevalletje ‘Zo had ik het nog niet eerder bekeken’. Peter wil van de income tax af, natuurlijk en niet alleen omdat het de staat het recht geeft jouw inkomensgegevens op te vragen (privacy argument), maar hier geeft hij een argument van pure economische rechtvaardigheid. Het levert overigens ook een argument voor afschaffing van werkloosheidsuitkeringen, want vergelijk maar eens de situatie van iemand die een uitkering $300 per week ontvangt en iemand die hetzelfde bedrag als bruto weekloon krijgt. De laatste heeft enorme kosten vergeleken met de eerste, zodat de uitkering veel aantrekkelijker is dan de baan.


Aanvulling 21 augustus 2012
Importtarieven
Lezend in The Real Crash merkte ik verbaasd dat Peter Schiff niet tegen importtarieven is.
Bij importtarieven denken we meteen aan protectionisme. Peter Schiff zit in de libertaire, vrije markthoek, dus hoe kan hij daar voor zijn? Maar de VS hebben decennia lang bedrijven en banen door domme regelgeving naar het buitenland gejaagd en de industrie kan een duwtje in de rug gebruiken. Zolang er maar geen tarieven worden geheven om bepaalde takken van industrie te bevoordelen, en de politici hun vrinden in het bedrijfsleven helpen van lastige concurrenten af te komen, zijn tarieven een optie. Ze moeten dan een algemene prijsverhoging veroorzaken, zodat de Amerikanen hun overmatige consumptie van geïmporteerde goederen inperken.

Geen opmerkingen: