Nieuwe Tirannie Dreigt

Onze door God over ons gestelde overheid heeft in haar oneindige wijsheid bepaald dat wij met een miljoen Moslims dienen samen te leven, dat onze onafhankelijkheid aan een ongekozen eurocratie diende te worden weggetekend en ze voegt naar goeddunken gemeenten en provincies samen zonder dat iemand op het idee komt de burgers om hun mening, laat staan hun goedkeuring te vragen. Onze overlords, de euro-elite, streeft ernaar, het lek te stoppen waaruit informatie naar de burgers lekt en zo het journalistieke monopolie op opinievorming te herstellen. De toegang tot het internet moet beperkt worden opdat wij weer uitsluitend geinjecteerd worden met de producten van het orwelliaanse opiniekartel gevormd door politici, journalisten en universiteitsprofessoren. Terwijl tv, radio en krant ons de schijnwereld voorspiegelen die linksradicale opiniemakers ons willen opdringen, en met succes want propaganda, de steeds weer herhaalde schijnfeiten worden tot de werkelijkheid als we niets anders kunnen vernemen, krijgen we via het net een kijkje in de echte wereld, als we dat willen. In die echte werkelijkheid is het oorlog. Een oorlog begonnen door fascistische zelfmoordfanaten, gesteund door staten als Iran met een terroristische regerende groepering, de Revolutionaire Garde en de Basiji, die atoombommen aan het maken zijn om daar Israel mee te vernietigen en een tweede Holocaust aan te richten. Onze leiders willen niet dat we ons dit realiseren, ze hadden liever niet dat we dit zelfs maar konden denken. Dan zou het volk maar onrustig worden en maatregelen eisen. Het opiniekartel stuurt erop aan dat wanneer die maatregelen door de VS of Israel toch worden genomen, dwz als Bush de kernwapeninstallaties in Iran bombardeert, zij Bush of Israel de schuld kunnen geven zoals zij hem de schuld gaven van de oorlog in Iraq, waar die aardige, volstrekt onschuldige Saddam de baas was. Welke geestestoestand brengt mensen ertoe ons zo consequent, zo totaal te willen voorliegen, ons wereldbeeld te willen bepalen en ons niet zelf te laten oordelen, maar ons de feiten in sterk verdraaide vorm voor te houden om ons te manipuleren?
Deze mensen, onze leiders, opiniemakers, denkers, voelen zich blijkbaar ver over ons verheven. Het is een peilloos superioriteitsgevoel dat deze mensen drijft. Daardoor lijkt alles een spelletje. De oorlog is maar iets op een tv-scherm. Democratie is niet iets reeels, de regels zijn voor anderen, zij veranderen ze als het ze niet bevalt, zoals kinderen de regels van een spelletje veranderen wanneer ze verveeld raken.
Intussen gaat in de buitenwereld de oorlog van een stel fascistoide gekken tegen de Westerse beschaving gewoon door.

Het Boze Oog

Het oog ziet veel. Het oog ziet hoe Bush's moedige Midden-Oosteninitiatief, de oorlog tegen de terreur, tegen de terreursponsors, wordt ondermijnd. Door hun vrienden. Door de vrienden van de terroristen. Die vrienden zittten in het Westen. In redactielokalen vooral. Of in parlementen. Of in het Amerikaanse Congres. Dat ziet het oog. Dat maakt het oog boos.
Maar oog sluit niet. Het blijft kijken. Het ziet en het begrijpt. Daardoor wordt het nog bozer. Daardoor kijkt het oog nog meer. En ziet. En begrijpt.
Het oog ziet de angst, het ziet het verraad aan principes, het begrijpt het cynisme bij politici.
Het oog ziet de superioriteitsgevoelens van journalisten.
Het oog is boos.