Nieuw EU verdrag

Peter Schiff had het in zijn radioshow van vrijdag 8 december over het nieuwe voorgenomen EU verdrag.
Men wil, zei hij, meer uniformiteit in arbeidswetgeving, bedrijfsbelastingen en wetgeving rond financiële transacties. Wat betreft het tweede item meende hij dat het een slechte zaak was, omdat dan belastingcompetitie tussen de staten verdwijnt en er - maak ik er van - geen reden meer is de belastingen laag te houden. De voorgenomen uniformiteit in financiële transacties was wat de Britten erbuiten hield.
Hierop vroeg hij zich af hoe gunstig het onder deze omstandigheden voor een land is om lid te zijn van een groepering als de EU.

If you're a fiscally prudent nation (...) you would not want to be a member. If on the other hand you have a lot of debt and you are - you know - extravagant, you might want to be a member, because you could pass the cost of your debt on to Germany and other fiscally more responsible nations. That is exactly the kind of moral hazard that Europe is trying to avoid.

Het lijkt mij echt het moment om als Nederland meer afstand te nemen tot dit project van de euro-elite. Maar dit blijft natuurlijk maar een dagdroom van uw blogger.  Nog voor Merkel is uitgesproken springt ons kabinet al in de houding en handigt weer een flinke brok soevereiniteit in. Wat dat betreft blijkt een CDA/VVD/PVV kabinet niet anders te werken dan een CDA/PvdA/CU kabinet.

Weinig mensen hebben door dat dit afglijden naar een steeds meer gecentraliseerde staat samenhangt met het economisch interventionisme van de staten, of meer precies, met de weigering van de staten om terug te keren naar laissez-faire. De verschillende interventies in de economie begunstigen sommige groepen in de samenleving en benadelen andere, maar bij de benadeelde groepen zitten vaak buitenlandse handelaren of ondernemers. Wie import ontmoedigt door bijvoorbeeld tolmuren en export aanmoedigt benadeelt in een en dezelfde maatregel die bedrijven in het buitenland die naar het eigen land exporteren én de eigen consumenten, die hogere prijzen betalen. Alle "stimulering" van takken van bedrijvigheid wordt in het buitenland gevoeld als een soort strafmaatregel die niet zelden soortgelijke maatregelen van de kant van de getroffen landen uitlokken. Alleen in een toestand van laissez-faire is er geen reden voor de buurlanden om elkaar te wantrouwen. De markt maakt dan uit waar wat geproduceerd wordt en voor welke prijs en niet de regering. Alleen dan hebben alle consumenten in alle landen de beste prijs voor de beste waar. Alleen de markt is waarlijk grenzeloos. 

Ludwig von Mises zei: In de staten van het Westen gingen op het laatst van de 19de eeuw socialistische en interventionistische economische theorieën de boventoon voeren.  De 20ste eeuw werd een eeuw van crisis en oorlog omdat men het liberalisme de rug had toegekeerd.

De juistheid van het inzicht van deze vérziende denker zien wij vandaag weer precies bevestigd in de plannen voor een nieuw EUverdrag.