Denkend aan Holland...

In een eerdere post (nr. 2) werd de vraag gesteld waarom Balkenende de Wilders-film zo hoog heeft opgespeeld. Hierover nu de volgende gedachten.

Door de aanstaande publicatie van Fitna een crisis te noemen, wilde Balkenende allerlei krachten tegen Wilders rekruteren: andere EU-regeringen, organisaties in binnen- en buitenland, de bevolking. De bedoeling is hem onder zo groot mogelijke druk zetten. Het is of hij Wilders zeggen wilde: iedereen is tegen je. Dit is natuurlijk demonisering. Maar waarom deze weg gekozen?

De buitenlandse politiek van de EU is gericht op appeasement van de moslimbevolking in Europa. De EU-elite wil daarom de moslimstaten in het Midden-Oosten te vriend houden. Vooral Duitsland, maar traditioneel ook Frankrijk (Eurarabia-politiek). In Duitsland regeert een coalitie van christendemocraten en sociaaldemocraten. De buitenlandse politiek is in handen van de socialisten. Dus die politiek lijkt als twee druppels water op die van Gerhard Schröder: die politiek kenmerkte zich door antiamerikanisme, en in het verlengde daarvan het zoeken naar bondgenootschappen met staten of blokken die als tegenwicht tegen de VS kunnen dienen. Schröder meende wat dit betreft bijvoorbeeld China aan de haak te kunnen slaan. Deze amorele machtspolitiek (“Macht ist Recht”) is blijkbaar niet beëindigd toen Schröder afzwaaide.

In het israelisch-arabisch conflict wordt door de EU-politiek voortdurend een "vredesproces", hoe kansloos ook, in stand gehouden. Deze politiek is gericht op het hoe dan ook te vriend te houden van het Arabische (of islamitische) landenblok. Toen hun lieveling Arafat van het toneel verdween en het door Iran gesteunde Hamas de verkiezingen op de Westoever won en Arafat’s partij Fatah versloeg schakelde de EU moeiteloos over op de promotie van een even eindeloos en kansloos "vredesproces" met Hamas!
Iran: de EU realiseert zich ongetwijfeld dat appeasement van Iran dit land de tijd geeft een kernwapen te ontwikkelen. Dit maakt een grote oorlog met het Westen steeds waarschijnlijker. Deze politiek dient vooral om Rusland als grote bondgenoot van Duitsland niet te verspelen. Merk hierbij op: dat Putin 1) zijn eigen 9/11 organiseerde als voorwendsel om Tsjetsjenië te kunnen aanvallen, en 2) kritische journalisten liet afschieten, dat maakte de Duitsers kennelijk niets uit.

Ook China is een bondgenoot van Iran. Samen met Rusland houden de sportminnende ChiComs serieuze VN-sancties tegen de mullahs tegen. En China zit waarschijnlijk samen met Noord-Korea achter leveringen van raketten en kernwapenbenodigdheden aan Iran en Syrië.
Kortom: in de koude oorlog tussen de coalitie van totalitaire dictaturen (China, Rusland, Noord-Korea, Iran, Syrië) tegen de coalitie van vrije staten (alleen de VS en Israel) staat de EU, en daarmee Nederland aan de verkeerde kant, aan de kant van de dictaturen.

Voeg hieraan nog toe de resolutie die de mensenrechtenraad (UNHRC) van de VN op 28 maart jl. aannam, waarin ze haar expert op het gebied van vrije meningsuiting opdracht gaf te rapporteren over "individuen en nieuwsmedia die negatieve commentaren over de Islam publiceren." De EU naties onthielden zich van stemming, daarmee toelatend dat een internationale bureaucratie, overwegend gevuld met de vertegenwoordigers van islamitische en virulent antisemitische groep landen meningsuitingen wereldwijd, waaronder die van Geert Wilders bijvoorbeeld, kan gaan censureren.

Dit gedrag van de EU-staten is natuurlijk volstrekt contraproductief. Wanneer men wat weerbaarder zou optreden in plaats van de fascistoïde neigingen van een stel bange dictaturen met Westerse zwakte te belonen en aan te moedigen, zou een hele serie wereldproblemen er een stuk minder dreigend uitzien.
Maar dat is de werkelijkheid niet. De werkelijkheid is dat in Europa en in Nederland lafheid en dhimmitude officiële politiek zijn geworden. Dat verklaart dus ook het gedrag van Balkenende, die trouwe en gehoorzame medewerker van de EU.