Na de grote periode van liberalisering en bevrijding die begon met Reagan en Thatcher in de 80-er jaren, en die Newt Gingrich in de 90-er voortzette, is het Westen nu definitief beland in een tijd van hernieuwd socialisme en overheidsinterventionisme, zo lijkt het. Klimaat, hoge prijzen en economische instabiliteit, oorlog, alles is voor de dienaren van Marx ruim voldoende aanleiding om een nieuwe poging te doen de individuele vrijheid ondergeschikt te maken aan hun regeldrift. Bij het regeren op de vierkante millimeter bekommeren ze zich niet om de inzichten die in de naoorlogse periode op sociaaleconomisch gebied zijn gewonnen. Het is of Milton Friedman en Friedrich Hayek nooit een pen op papier hebben gezet en ze doen alsof “de markt” een vies woord is. Niet alleen dat, de interventies die er nog zijn – en dat zijn er echt heel wat – veroorzaken nog altijd verstoringen in de markt die dan, in plaats van aanleiding te zijn de markt haar heilzaam werk te laten doen, weer de rechtvaardiging vormen voor nieuwe interventies, precies zoals Von Mises dat analyseerde.
Trouwens, in die 80-er en 90-er jaren zijn de macht en invloed van de oude partijelite op de staat natuurlijk nooit weg geweest. Ook de “liberale” VVD, die zo de drijvende kracht achter de deregulering was, denkt er niet aan de politieke macht ooit écht aan de burgers te laten. Was de hervorming van de volksgezondheid onder het vorige kabinet nu een liberalisering, of juist niet? In ieder geval was Hoogervorst in de positie de ziektekostenverzekeraars te dwingen alle ziekenfondsverzekerden zonder meer te accepteren. En niemand protesteerde. Hoe vrij is een bedrijfstak waar zoiets kan? En hoe vrij is een maatschappij waar dat zonder één kik wordt aanvaard? Niet dus. De economie is niet vrij en wij zijn niet vrij. De overheid had en heeft een volstrekt willekeurige bevelsmacht over ons. De elite wordt uitsluitend door partijbelangen in beweging gebracht. Dit geldt voor de hele wereld. De elites zijn druk bezig de globalisering onder controle te brengen. Hún controle. In Manilla en andere plaatsen in de Derde Wereld lijden mensen nu honger omdat de voedselprijzen de pan uit rijzen. Dit is het gevolg van de subsidies die de VS aan de verbouw van biobrandstofgewassen geven. De belangen van de milieulobby gaan blijkbaar boven de normale werking van de wereldmarkt, die immers snel – indien vrijgelaten – aan de toegenomen vraag zou voldoen. Dat de vrijheid van wereldmarkten geen politiek spelletje is, maar essentieel om ook, of júist, arme mensen van alle benodigdheden van het leven te voorzien, blijkt hier zonneklaar. Maar natuurlijk zult u deze conclusie niet in de krant lezen of in de praatprogramma’s aan de orde gesteld zien. Integendeel, precies die dreigende voedseltekorten zijn de rechtvaardiging om de “markt” opnieuw aan te vallen.
Het economische welzijn van de armen in de wereld wordt gewetenloos ondergeschikt gemaakt aan linkse politieke belangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten