maandag 24 juli 2017

Thor Heyerdahl had toch gelijk!

Ik heb net de filmdocumentaires Skeletons In The Cupboard (Deel 1: The Red Heads; Deel2: Under The Carpet) van Gabi Plumm ontdekt, en wat blijkt? De geschiedenis van Nieuw-Zeeland blijkt veel ingewikkelder en aanzienlijk interessanter dan de officiële, academische versie wil toelaten.
Om die officiële versie van de Polynesische Maori's die achthonderd jaar geleden de volledig onbewoonde eilanden bereikten en koloniseerden veilig te stellen, moest in de loop der jaren een grote hoeveelheid archeologische vondsten, biologische data en onderzoeken aan het zicht onttrokken worden. Er zijn in het verleden een aantal alternatieve theorieën gepubliceerd, zoals het verhaal van de Keltische connectie, of de Chinese expedities uit 1421 waarbij NZ werd aangedaan en waarvan resten bestaan (of bestonden) die - je kunt er de klok op gelijk zetten - geridiculiseerd en gemarginaliseerd werden.
Maar nog veel erger is de onderdrukking en ontkenning van de orale geschiedenis van de Maori's zelf. De verhalen die rondgaan spreken er namelijk over dat toen de Polynesiërs arriveerden, er al mensen woonden: mensen met een lichte huid, groene ogen en blond tot roodachtig haar. Deze mensen vertellen onderling het verhaal dat ze uit Egypte komen! DNA-onderzoek lijkt de herkomst van deze mensen uit Voor-Azië (Perzië en Indusvallei) te bevestigen. Maar tevens wijst genetisch onderzoek op een belangrijke connectie met Peru! Thor Heyerdahl was dus geen totale fantast, maar lijkt toch een stukje van de waarheid te hebben vermoed.
Aan het eind van deel twee stelt Gabi Plumm de waarom-vraag over de suppressie van de bonte werkelijkheid, maar laat het antwoord aan de kijker over. Welnu, daar hebben we wel een idee over.
Het academische paradigma op het gebied van antropologie en de verspreiding van menselijke bevolkingsgroepen wordt zoals alles op de universiteit vandaag de dag beheerst door politieke correctheid. Dus wil men op het vlak van etniciteit of ras niets anders weten dan: witte mensen slecht, gekleurde mensen goed! Blijkbaar gaat dat zelfs zo ver, dat informatie die op iets anders dan de geijkte versie van de vestigingsgeschiedenis wijst desnoods vernietigd wordt, maar in ieder geval in de kelders van museums uit het zicht wordt gehouden.
De hele PC cultuur maakt dat niet alleen in de journalistiek, maar op allerlei wetenschappelijk terreinen de geïnteresseerde burger en amateur het werk van de geleerden overneemt. Hulde voor de Brits-Australische schrijfster Plumm dat ze zich niet door de academische omertà tot zwijgzaamheid heeft laten dwingen.

Geen opmerkingen: