Demonisering

Idioot.

Grondwet

Ik ben toch niet de enige die zich zorgen maakt over de breuk tussen de burgers en degenen die beweren ons te vertegenwoordigen. Lees dit geweldige artikel van Sander Boon over hoe een grondwetsherziening uit 1983 een socialistische, interventionistische overheid creëerde waar daarvoor een klassiek liberale had bestaan. Hier het Volkskrantartikel van Barbara Oomen waaraan wordt gerefereerd.

Zijn alle negatieve ontwikkelingen aan die herziening te wijten? Nee, zij formaliseerde een al bestaande trend, die waarbij de politieke partijen die ooit de instrumenten van politiek actieve burgers waren, tot organisaties van heerschappij in handen van een gesloten elite verwerden.

The Horror

Tariq Ramadan wordt hoogleraar in Leiden en de sultan van Oman betaalt zijn leerstoel. Lees: de Rector pleegt landverraad en laat zich daartoe omkopen door buitenlanders die niets goeds in de zin hebben met het Westen.

Balkenende gaat naar Moskou en laat zich fêteren door zijn goede vriend Putin. Lees: Laffe EU-politici onderwerpen zich aan de moordenaar Putin vanwege de olie en het gas. Dat hij met de mullahs samenspant in hun doel de wereld van Joden te ontdoen nemen ze op de koop toe.

Binnenkort tekenen de EU staten in Lissabon een verdrag dat de besluitvorming in de EU zal stroomlijnen. Lees: bij hun verraad aan principes als democratie en rechtstaat kan de EU-nomenklatura geen pottenkijkers gebruiken en dus sluiten ze een onderlinge overeenkomst om de kiezers voorgoed buiten de besluitvorming te houden.

Het politieke systeem in het Westen is nu door en door corrupt. Het rust op het principe van om- en afkopen. Linkse groeperingen die zich tegen recht en orde verzetten worden niet verslagen maar afgekocht en zo in het systeem geïncorporeerd. Denk krakers. Denk milieuactivisten. Zitten nu in het parlement of geven college aan de universiteiten waar ze nieuwe generaties activisten opleiden, of nog beter, in organisaties die als het “maatschappelijk middenveld” worden aangeduid. Alwaar zij dikke subsidies ontvangen.
De EU-nomenklatura denkt met het islamisme hetzelfde te kunnen doen. Intuïtief is het CDA ertoe overgegaan iedereen te dwingen zijn mond te houden en het slijk der aarde het werk te laten doen. Zijn ze goed in. Hebben ze ervaring mee.

Dit is nu het consensussysteem. Conflicten worden niet opgelost maar afgekocht. De subsidies, uitkeringen en afdrachten vormen samen enorme geldstromen. De politici zien het als hun taak deze nooit op te laten drogen. Het geld moet hoe dan ook blijven stromen van Uw en mijn beurs naar “de schatkist” en van daar naar de vredestichtende subsidiestromen. Daar is het beter besteed, vinden ze vrijwel unaniem. Zelf zouden de mensen dat geld toch maar aan nutteloze zaken besteden. De staat weet veel beter dan U of ik wat er et dat geld gedaan moet worden.

Zolang de mensen CDA of PvdA of VVD blijven stemmen blijft dit systeem bestaan.

Ik heb er zo genoeg van.

Besturen in Nederland

Ben ik het nou of heeft het CDA bij de laatste verkiezingen een truc als die van Schröder toegepast?

Het begint me nu pas te dagen, nu dat deze NSB-regering onze soevereiniteit tegen de wil van een meerderheid van de bevolking in wegtekent. Het schouwspel waarbij de ene regeringspartij de andere dwingt het volk rechten en vrijheden te onthouden en zich evengoed “democratisch” noemt, je weet niet of je moet huilen of lachen.

Maar de cynische manoeuvres en de gewetenloze besluiten maken dat de geest wordt afgeleid naar het CDA en haar modus operandi. Naar Balkenende en Van Agt. Balkenende de “vriend van Israel”, die toch zo wendbaar is temidden van de EU-elite wier buitenlandse politiek de eventuele vernietiging van dat land, laten we zeggen, op de koop toe lijkt te nemen; en Van Agt de nooitgedachte vriend der Onderdrukte Palestijnen. Ik vroeg me al langer af wat er achter de plotselinge links-extremistische stellingname van de laatste zit. Was er sprake van een éen tweetje?

Het is toch op zijn minst opmerkelijk dat er geen ruzie ontstond tussen beide heren zoals er ruzies zijn in bijna alle partijen. De bedoeling van Van Agt’s plotselinge en publiekelijk uitgespeelde wroeging t.a.v. de Palestijnen moet zijn geweest om degenen onder de Nederlandse bevolking die zijn gaan geloven in de antisemitische horrorverhalen en anti-Israelmythen zoals verzonnen door de Arabische nazi’s van Fatah en Hamas (en die kritiekloos worden doorgegeven door onze collaborerende media) voor het CDA te behouden, net als het voor Gerhard Schröder in 2002 electoraal voordeel opleverde zich met Holocaustontkenners te encanailleren. Goed voorbeeld doet goed volgen.

Fijne regering hebben we.

Meerpartijendictatuur Nederland

Wie ons politieke systeem op zijn merites wil beoordelen moet verder willen kijken dan wat zich oppervlakkig beschouwd afspeelt. Ik zou zelfs zeggen dat voor wie er iets zinnigs over wil zeggen het de eerste vereiste is dat men inziet dat de politieke cultuur in NL en in het Westen als geheel een monoliet is (geworden).
De oude partijen monopoliseren en overheersen de staatsinstellingen op exact dezelfde manier als de Communistische Partij der Sovjet-Unie dat in Rusland deed: De CPSU vormde een parallelorganisatie naast de staat die alle staatsinstellingen bewaakte en beheerste. Aldaar een eenpartijdictatuur, wij leven in een meerpartijendictatuur. Het is zeker geen democratie te noemen, misschien zelfs geen rechtsstaat (meer).
Zo monopoliseert het CDA het ministerie van justitie. Daarmee houdt deze partij greep op het repressieapparaat. De politieke invloed op vonnissen en arresten is onmiskenbaar De WRR en de Raad van State geven het kabinet de adviezen die het wil horen. Het zijn volstrekt geen onafhankelijke instituties meer. Ze zijn gleichgeschaltet. Rechters vonnissen zoals de minister wil, niettegenstaande de betuigingen van “zorgvuldig omgaan” met zaken die onder de rechter zijn, of de vele verwijzingen naar de “onafhankelijke” rechter. TV & Radio en de kranten weerspiegelen het politiek correcte wereldbeeld, zoals de partitocratie dat wenst te horen – het is overheidspropaganda. Kiezers worden zorgvuldig buiten het EU-proces gehouden. Het gevolg is dat Nederland steeds meer een Sovjetstaat is en de EU lijkt steeds meer op de Sovjet-Unie.

Hoe linkser hoe bruiner

Stan de Jong schreef onlangs een stukje in Het Vrije Volk (´SP en jodenhaat´) waarin hij (Kleintje Muurkrant citerend) melding maakte dat

Vanaf de persoonlijke weblog van Jan Marijnissen, middels de affaire Düzgün Yilderim/Elma Verhey c.s. herbevestigd als de Kim Jong-il van Madurodam, alsmede vanaf allerlei andere SP-webpagina's/-websites kan zo worden doorgeklikt naar de webpagina's van SP TEEVEE die toegang bieden tot de goorste vormen van fascistische en racistische propaganda inclusief een namenlijst van (alsnog te vergassen?) "Bekende joden in de Nederlandse politiek en media" met onder (veel) meer Clairy Polak, Dieuwertje Blok, Frans Weisglas, Job Cohen, Jacques Wallage, Pauline Broekema, Marga Minco en Ernst Hirsch Ballin.”

Dat SP plots een roodbruine partij blijkt te zijn verrast eigenlijk niet. Ons tijdgewricht kenmerkt zich immers door een bruining van socialistische of sociaal-democratische partijen. De geloofsafval heeft deze partijen gedwongen hun oren naar links-fascistische en islamistische ´grassroots´ te laten hangen. Bovendien heeft een gelovig socialist het machtsmonopolie van de staat nodig om zijn theorieën werkelijkheid te laten worden. Ongelimiteerd kapitalisme is het resultaat van maximale individuele vrijheid, socialisme kan alleen met behulp van dwang worden opgelegd.
De houding van de SP doet denken aan de actie van oud-bondskanselier Gerhard Schröder in 2002. Die vertoonde zich tijdens de Frankfurter Buchmesse glimlachend met een naaste medewerker van de beruchte Franse Holocaustontkenner Garaudy en won daarmee een tweede termijn als kanselier. Toendertijd reageerden de Nederlandse media door op kenmerkende wijze de bevriende politicus in bescherming te nemen. Het voorval werd totaal doodgezwegen.
Zo weet dus Marijnissen ook wat hij zich kan veroorloven. Immers, waarom zouden ze hem weigeren wat ze gratis aan een buitenlands politicus gaven?

Demo Brussels September 11 of 2007

Demo te Brussel toont einde meningsvrijheid

De anti-islamiseringsdemo (video) in Brussel van 11 september is door een overmacht aan politie en stillen gesmoord. Vrijwel iedereen die naar de Place du Luxembourg ging is opgepakt, soms met grof geweld, en urenlang vastgehouden. Verscheidene deelnemers geven hun verslag. Hier en hier. Zo is het nu gesteld met de vrijheid van meningsuiting in Europa. Het is niet overdreven te zeggen dat die dood is.

Propaganda gaat gewoon door

Op dit moment doet Nova een 'hit job' op Giuliani. Zie mijn post van gisteren. Je vraagt je af hoe ze het durven. Ook hebben ze een item over afvallige moslims "die er nooit last mee hebben gehad". Totale propaganda gericht tegen Jami, natuurlijk. De redactie van Nova moet wel bestaan uit complete 'moonbats'. Kijk je naar de publieke omroep krijg je een bak schaamteloze propaganda over je heen.

De hele aandacht voor het 9/11 jubileum munt toch al uit door gezeur over de giftige stoffen die vrijkwamen en nu dus Giuliani die verantwoordelijk zou zijn voor de slechte radio's van de brandweermannen. Maar geen woord over de stand van zaken in de War on Terror. Dat mogen we niet weten. Eigenlijk zijn het de omroepen die politiek bedrijven over de ruggen van de slachtoffers en hun nabestaanden. Misselijk.

Er is eigenlijk niet meer naar te kijken. Ik heb begrepen dat steeds minder mensen dat ook doen. Toch heeft "minister" Plasterk dat hele rotte bestel weer een nieuwe bult belastinggeld beloofd, zodat het bestaan van de kunstmatig in leven gehouden patiënt weer jaren gerekt wordt. Met ons geld.

IRAQ COMMANDER PETRAEUS: Report to Congress

Hier het verslag van Petraeus

Petraeus brengt verslag uit

Nu generaal Petraeus op het punt staat verslag uit te brengen over het al of niet succesvol zijn van de ‘surge’ gaan de oude media in overdrive om ons eraan te hinderen er anders over te denken dan zij. Dat gaat op de nu vertrouwde manier: Er wordt een tsunami aan eenzijdige informatie over ons uitgestort in publieke-omroepprogramma’s als EenVandaag, Netwerk of Het Journaal. Daarbij is blijkbaar niets meer te gek, gaat niets meer te ver. De beelden, vaak bestaand uit jaren oud materiaal dat niet wordt gedateerd, en commentaren die over een situatie gaan die niet langer actueel is, moeten het idee oproepen van een Irak dat diep in een burgeroorlog verwikkeld is en dat de Amerikaanse ‘bezetting’ de Iraki’s niets dan ellende heeft gebracht. Opdat deze propaganda succes heeft is het cruciaal dat alternatieve zienswijzen worden verzwegen, of, als ze door het informatienet glippen, worden gediscrediteerd. Niemand mag een ‘detail’ als de verschillen van politiek inzicht tussen Iraakse en Iraanse mullah’s (de laatsten zijn voorstanders van een politieke Islam, de eersten willen geen bemoeienis van de godsdienst met de nationale politiek) zelfs maar noemen. Trouwens, de Iraanse (en Syrische) interventies in Iraakse aangelegenheden worden volledig weggelaten in de propaganda, terwijl die toch een belangrijke rol spelen in het geweld dat zich voordoet in Irak. Iemand als Michael Ledeen wordt op onze staatsmedia grondig weggelaten, een non-persoon. Op het internet, waar hij natuurlijk te vinden is en niet gedaan kan worden of hij niet bestaat, blijft linkse sites niets anders over dan leugens en karaktermoord. Volgens hem is Teheran het epicentrum van het terrorisme en de val van de mullah’s is een voorwaarde voor succes in Irak. Zijn debatten en artikelen op het web zijn meest discussies over waarschijnlijkheid van een democratische revolutie in Iran.

Hoe komen journalisten van de oude media er nu bij om zo te werk te gaan? Om zelfs de schijn van onpartijdigheid te laten vallen en een soort propaganda te gaan bedrijven waar Goebbels een punt aan kan zuigen? De ‘journalisten’ zijn onderdeel van een generatie die meende de oorlog te hebben uitgebannen. Dit was onderdeel van het cultuurrelativisme van Marxistisch links in het Westen. In feite zijn ze in een permanente staat van oorlog met de eigen Westerse tradities en waarden. Die waarden gaan over vrijheid. Economische vrijheid ofwel kapitalisme, politieke vrijheid ofwel onafhankelijkheid en individuele vrijheid ofwel gewetensvrijheid. Het is een testament van de decadentie van de Westerse beschaving dat enorme segmenten van de bevolkingen vijandig tegenover die vrijheden, hún vrijheden staan. De journalisten van de oude media zijn onderdeel van die segmenten. Alle immigrantengroepen die ook vijandig tegenover die vrijheden staan zijn automatisch bondgenoten in de strijd tegen het imperialistische, kapitalistische, racistische Westen. De oorlog tegen de terreur is voor ieder die de Westerse waarden behouden (of hersteld!) wil zien een verdedigingsoorlog tegen een barbaarse en meedogenloze vijand. Maar de mensen die een soort monopolie hebben (hadden?) op de informatievoorziening van miljoenen mensen kunnen er vanuit hun vooroordelen slechts een koloniale veroveringsoorlog in zien, en dat zien we aan hun producten, elke dag.

Heeeeeere´s Johnny!

Man.
Wat heb ik toch een lekkere blog.

Heh heh

Gotcha!

Typisch publieke-omroepprograma Netwerk had een item vandaag over GeenStijl.nl.
Ze leggen de kijkertjes uit dat GS iets is op een ding dat een compjoeter heet en daar zitten heel nare jongens die mensen lastig vallen door hun adres op het net te zetten.

GeenStijl is een zogenoemd shock-log en doet denken aan de benadering van Britse tabloids. De mensen achter het log, met bijnamen als Fleischbaum, De Chileen en Prof. Hoxha, deinzen er niet voor terug om bepaalde mensen en instanties voortdurend op de hak te nemen, soms zelfs op een hetze-achtige manier.

Aart Zeeman vergeet erbij te zeggen dat de journalistieke stijl van zijn programma er een is van de Pravda uit de jaren '70... Zoveel mogelijk de hielen likken van de machthebbers die immers je salaris betalen (met publiek geld). Die machthebbers willen immers niet dat het publiek iets anders kan lezen dan door hun goedgekeurde meningen. Anders is de propaganda niet effectief. Dus moet een publicatie als GS aangepakt en zwart gemaakt worden. Het spreekt vanzelf dat er met juridische maatregelen wordt gedreigd. Dat werkt want de rechters bevinden zich in deze bananenrepubliek in dezelfde machtssfeer als de publieke-omroephoernalisten. Wat een land.

Wat linx naar integere journalisten:
http://www.standejong.nl/ (Stan de Jong)
http://www.nrcombudsman.nl/ (Mischa Kat)
http://www.klokkenluideronline.nl/
http://www.geenonschuldigenvast.nl/ (Maurice de Hond over de Deventer moordzaak).

Update:(27-08-2007 16:48)
Gisteren (Zondag de 26ste augustus) had Stan de Jong een aardige bijdrage over "De razzia van NRC": het NRC-artikel waarin een groot aantal "rechtse" sites, zeg maar, aan de kaak werden gesteld.

Mijn eigen website staat overigens niet op de lijst, geheel ten onrechte, want ik heb altijd luid en duidelijk verkondigd ‘rechts’ te zijn. Ik overweeg hierover te klagen bij de hoofdredactie. Ik ben gekrenkt, teleurgesteld.

Tsja. Wat een kranige verdedigers van de vrijheid van meningsuiting toch, daar bij de "oude media". Overigens is de pagina die er gisteren nog was, spoorloos verdwenen. wie de link in Stan z'n blog volgt vindt alleen nog dit. Dan maar via Retecool:

Wie ook over deze kwestie bericht deed is Mischa Kat. Welnu, de blogs van Mischa Kat, Klokkenluideronline.nl en NRCombudsman.nl zijn down! Sinister.

Libertarisme en buitenlandse politiek.

Hoe ver is het begrip van de kwalijke effecten van overheidsinterventie in de zaken van de burgers bij die burgers doorgedrongen? De laatste kwart eeuw laat, zo lijkt het me, een gestage opmars zien van vrije-marktdenken en van bewustwording over de ongewenste effecten van overheidsingrijpen, hoe goed ook bedoeld.

In dat opzicht is het huidige kabinet met zijn geloof in subsidies en integratie-van-bovenaf, e.d., een anomalie. Al moeten we natuurlijk toegeven dat sinds de Democraten het Amerikaanse Congres in 2006 konden overnemen, dit denken overal in het Westen op de vlucht lijkt te zijn geslagen - hopelijk slechts tijdelijk. Maar het is meer dan ergerlijk een regeringsploeg in actie te zien die doet of de privatiserings- en dereguleringsgolf geen gunstige resultaten heeft opgeleverd. Iemand zou Balkenende c.s. eens moeten uitleggen dat marktprijzen informatie vertegenwoordigen die producenten de weg wijst naar de juiste economische (d.w.z. zuinigste) keuzes en dat zodra de overheid ingrijpt, die informatie verstoord wordt zodat ongewenste effecten (zoals huizentekorten, verkwisting of werkloosheid) optreden.

Maar nu dit:
Overtuigd als ik ben dat een flinke scheut libertarisme geweldig veel goed zou doen in de Nederlandse politiek en economie en in die van andere landen, ik geloof veel minder in de juistheid van non-interventie in de politiek-militaire zin. Op de Vrijspreker lezen we regelmatig dat de oorlog in Irak en de NAVO aanwezigheid in Afghanistan verkeerd en ondoordacht zijn. Ook Ron Paul en Pat Buchanan uiten zich op die manier: consistent non-interventionistisch. De achterliggende gedachte is blijkbaar dat de ene interventie de andere met zich mee sleept, zoals dat op economisch terrein wél geldt en door Ludwig von Mises is beschreven.

Maar kun je het principe wel zomaar van politiek-economisch terrein naar het gebied van internationale verhoudingen en machtsevenwichten overdragen? Wat een ijzeren wet is op het economisch gebied is niet noodzakelijk van eenzelfde dwingende geldigheid op dat van politiek-militaire keuzes.

Of wel? Een overheid grijpt in de huurmarkt in, het gevolg is dat huizenbouwers en woningbouwverenigingen de hoogte van de huren niet langer als informatiebron voor hun beslissingen kunnen gebruiken. Maar wat wordt er verstoord of aan het zicht onttrokken als de Amerikanen Irak binnen vallen en Saddam Hoessein ten val brengen? Toegegeven: de Amerikaanse (militaire) aanwezigheid beïnvloedt machtsevenwichten natuurlijk op een gigantische manier, op regionale en op wereldschaal. Bovendien ontstaan er vaak afhankelijkheidsrelaties tussen beschermer en beschermde(n) die niet gezond zijn voor de zelfredzaamheid van de laatste óf voor de beurs van de Amerikaanse belastingbetaler, en het is een goede zaak dat bv. Buchanan daar kritiek op heeft. Ook ik geloof dat uittreding van de VS uit NAVO en VN een gunstige invloed op de internationale relaties zou hebben.

Maar betekent dit dat de VS en de NAVO landen ogenblikkelijk hun troepen uit Irak en Afghanistan moeten terugtrekken? Ik blijf er mee zitten dat dit de wereldwijde jihad een geweldige steun in de rug zou geven net nu de Amerikanen de situatie in Irak in de hand lijken te krijgen en net nu de Taliban zoveel leiders heeft verloren dat ze geen grote militaire slagkracht meer heeft. De fascistoïde mullacratie van Iran kan dan zijn gang gaan en kernwapens uitproberen op Israel - dat zou alsnog kunnen gebeuren dank zij de problemen van Bush en de lafheid van EUropa - net nu het regime met brandstofrantsoenering de razernij van de bevolking heeft gewekt.

De oorlog tegen de terreur en terreursponsors moet - wil de westerse beschaving overleven - gevoerd én gewonnen worden.

Israelisch/Arabisch conflict

Dit conflict bepaalt de scheidslijn tussen moreel en amoreel denken in het Westen vandaag, d.w.z.,

- Wie denkt dat Israel het probleem is, stelt alles wat dat land doet, al is het ter zelfverdediging, moreel gelijk aan wat de terroristen (Palestijnen of Hezbollah) doen.

- Wie erkent dat Israël een legitieme staat is, zal ook het als legitiem beschouwen wanneer die staat optreedt om zijn burgers te beschermen tegen terroristische aanvallen.

De eerste groep heeft, om die morele gelijkstelling te kunnen handhaven, een aantal quasi-historische mythes en daarop gebaseerde quasi-journalistieke, maar in werkelijkheid realiteitsveranderende (lees: leugenachtige) verhaallijnen nodig om psychologisch te kunnen blijven functioneren. Wat de mythes betreft destilleer ik de volgende uit de algemene berichtgeving via tv en krant:

• Israel heeft het land waar het op gevestigd is of bezet houdt met geweld van de oorspronkelijke bewoners afgenomen,
• Israel heeft geen recht op de Westoever van de Jordaan of de Gazastrook,
• Israel is een gemilitariseerde fascistische staat uit op verovering,
• Israel is een Täternation, de Palestijnen zijn hun schuldeloze slachtoffers,
• Israel kan de VS manipuleren om het te steunen. Dit is de oorzaak dat het zich kan handhaven tegen de gerechtvaardigde Arabische woede,
• Er bestaat een Palestijnse natie, die zich onderscheidt van de overige Arabische bevolkingen,
• Israel kan vrede krijgen als het maar bereid is land op te geven.
  

De verhaallijnen:

• Palestijnse of Libanese terreurgroepen worden gesteund door Arabische of Iraanse regimes om zich te kunnen verdedigen tegen een agressief en illegaal Israel, d.w.z. elk conflict dat uitbreekt is de schuld van Israel.
• Hezbollah is geen creatie van de Iraanse of Syrische geheime dienst, maar oorspronkelijk Libanees. (De doden en gewonden onder Hezbollahstrijders tijdens de Libanoncrisis van 2006 werden in de nieuwsberichten consequent als burgerdoden en –gewonden geteld.)PLO en Hamas zijn Palestijnse verzetsgroepen, analoog aan het verzet tegen nazi-Duitsland in Europa.
• Israel is weliswaar een democratie, maar het conflict wordt levend gehouden en voortgedreven door “fanatieke” en “rechtse” elementen onder de kolonisten.
• Journaal, en andere nieuwsprogramma’s rapporteren routinematig de Israelische reacties op maandenlange raketaanvallen van terroristen, maar die raketaanvallen zelf worden slechts mondjesmaat gemeld. Ook worden de aanvallen met Qassam-raketten meestal gebagatelliseerd door de wapens als “zelfgemaakt” te betitelen.
• Er is een nuttig “vredesproces” of “routekaart naar vrede”.

Tot de tweede groep wil schijnbaar niemand meer horen, maar ik deel mezelf hierin in. Ik ben niet joods, en ik geloof niet dat de stichting van Israel de vervulling van een Bijbelse profetie is, of iets dergelijks. Maar ik wil eenvoudigweg de werkelijkheid zien zoals ze is, en in het geval van Israel betekent dat inzien dat die staat aan drie zijden wordt belegerd door islamitische terreurlegers, betaald door dictatoriale Arabische regimes (of Iran).

Melanie Phillips heeft hierover weer een prima artikel op haar site.

V. Ballegooije spreekt

Gisteren heb ik onder de naam v. Ballegooije een commentaartje gepost op een artikel over libertaire presidentskandidaat Ron Paul op De Vrijspreker. Naar aanleiding daarvan de volgende overdenkingen.

De kwestie is: Heeft de VS het islamterrorisme aan het eigen gedrag in de wereld te wijten?
Het antwoord is natuurlijk nee; De Islam lijdt onder fanatisme en fascistoïde neigingen, voortkomend uit de prediking en openbaringen van de Profeet der Islam zelf. (Zie Robert The Truth about Muhammad Spencer, bekend van Jihad Watch en Hot Air.)
Maar dat neemt niet weg dat de Amerikanen niet beter of anders zouden moeten handelen wanneer zij hun buitenlandse politiek vorm geven. Daarbij is het handig een antwoord te geven op de vraag waarom vrijheidsgezinde ideeën –waarvan Amerika altijd nog het bolwerk is- zo onpopulair lijken te zijn geworden.
Sinds WO II staan Amerikaanse soldaten in Korea en Europa (in Duitsland). Ze bleven daar om de dreiging van de Sovjet-Unie te weerstaan. Maar wat zijn de gevolgen van een dergelijk lang verblijf? Als een Amerikaans president ruzie zoekt/krijgt met Noord-Korea reageren in Zuid-Korea veel mensen met woede jegens de VS… met termen als neo-kolonialisme, imperialisme, en dergelijke, en in internationale organisaties neemt Zuid-Korea al jaren een neutrale houding t.o. het Noorden in. In Europa verzetten de regeringen en “links” zich in de 80er jaren hevig tegen rakettenbesluiten en tegen Reagan’s politiek van roll back van het communisme. Blijkbaar werkt appeasement verslavend. Dat merken we in deze tijden immers ook. In VN en aanverwante organisaties wordt de VS juist door Europese bureaucraten steeds verder in een hoek gedrongen en ingesnoerd met internationale verdragen en wetten en regels. (Wereldbank!)
Het probleem is dat er een wederzijdse afhankelijkheidsrelatie is ontstaan. De VS stelt zich voor dat ze the right thing doen en bovendien een voorwaartse defensie hebben, maar het zo beschermde land of continent verliest van lieverlede het vermogen én de wil zichzelf te verdedigen. Bovendien probeert de cliënt de beschermer te manipuleren op een manier die verrassend veel lijkt op die van stoute kindertjes tegenover hun ouders. Kleine kleuters weten immers precies hoe ze aandacht of snoep van hun naieve ouders los kunnen krijgen.
Deze relatie is ongezond voor beide zijden. De VS wordt overladen met crises en de Amerikaanse belastingbetaler draait overal voor op. In de cliëntstaten ontstaat een sfeer van cynisch en ondankbaar egoïsme. Wanneer in een dergelijke situatie Pat Buchanan of Ron Paul pleiten voor een meer isolationistische houding van de VS, kan ik daar veel begrip voor opbrengen.
Buchanan is ervoor de NAVO aan Europa over te doen en er dus uit te stappen. Dat zou het einde zijn van de Amerikaanse veiligheidsgarantie t.a.v. Europa. “Of Putin ruzie heeft met Letland of Oekraïne of Georgië zou voor de VS niet interessant moeten zijn.” Het zou interessant zijn te zien hoe onze grijsgepakte Eurocraten van politici dát aan zouden pakken. Waarschijnlijk zou er dolle paniek uitbreken.
In het beleid van Bush is niets te vinden dat erop wijst dat hij iets van plan is dat daar ook maar in de verte op lijkt. Integendeel. Maar Buchanan en Paul moeten zich er naar mijn mening niet toe laten verleiden Bush de aanslagen van 11 september in de schoenen te schuiven. Dat is waanzin.

Aanvulling (5:13 PM):
Ik bedoel maar…Het is maar een kleine stap van gezond libertair wantrouwen tegen overheidsmaatregelen die onze vrijheid inperken en tegen self serving politici en bureaucraten naar consprirationele wanen en gekte. Pas op dat je aan de goede kant van de scheidslijn blijft, anders kom je terecht bij de zielige Truthers. Daar wil je niet bij zijn. Daar stijgt de onmiskenbare stank van antisemitisme uit op.

De VN en Wolfowitz

Eén van de beste bloggers van het net, zo niet dé beste in de Engelse taal is Melanie Phillips. Ik heb me voorgenomen haar blog regelmatig te volgen. Lees haar bijdrage over kwestie Wolfowitz maar eens. Er blijkt veel meer aan vast te zitten dan de Oude Media ons willen laten geloven. Kort samengevat: de Wereldbank is, zoals zo veel VN-agentschappen een belangrijk middel om valse of corrupte geldstromen in stand te houden. Geld dat door belastingbetalers in het Westen wordt opgehoest moet van landen als China met zijn antiwesterse oogmerken naar landen blijven stromen die daar op grond van vrije markt principes geen recht op zouden hebben. Het is een middel tot het kopen van bondgenoten. Zo zie ik het tenminste. Wolfowitz moet weg omdat hij als eerste de ontvangende landen sancties oplegde wanneer zij het geleende geld slecht gebruikten of lieten verdwijnen (circa 20 à 30 procent van de leningen verdwijnt eenvoudig). We moeten hierbij bedenken dat het "schoonmaken" van de Bank geen oplossing is voor het probleem. De Wereldbank is een instituut dat met geld van Westerse belastingbetalers probeert te doen wat de internationale kapitaalmarkten, gereguleerd door marktprincipes, veel efficiënter zouden kunnen doen en ook doen. Dit leidt volautomatisch tot politieke druk en dus onvermijdelijk tot onzuivere motieven voor het toekennen van leningen. De corruptie is structureel en institutioneel. Het hele internationale stelsel zoals dat na WO II is opgezet is hopeloos ondermijnd door de vijanden van de vrijheid. De hele VN is een ding dat op de schroothoop kan. Dat het nog bestaat is alleen te verklaren uit de psychologische pathologieën van internationaal links, aangevuld door de niets goeds belovende motieven van antiwesterse regimes.(China, Saoedi-Arabië, Iran, etc. etc. etc.)

Vrijheid in gevaar II

Misschien is niet iedereen ervan overtuigd dat de door God over ons gestelde elites bezig zijn onze vrijheden actief in te perken zoals ik schreef in de vorige, nogal verhitte post. Denk dan nog eens terug aan de Deense cartooncontroverse. Een vrijheid van meningsuiting die wordt ingeperkt omdat individuen, religies of ideologieen zich beledigd voelen is geen knip voor de neus meer waard. Die vrijheid houdt juist het recht om te kwetsen in zich besloten. Als alleen niet-kwetsende publicaties en uitingen geoorloofd zijn is een grondwetsartikel dat die vrijheid expliciet beschermt een dode letter geworden.
Radicale moslims zijn erop uit om, door zich voortdurend beledigd te tonen over dingen die hier in het Westen tot nu toe als onschuldig en normaal werden beschouwd, onze gewone vrijheden van binnenuit uit te hollen. Een van de meest ontstellende feiten van deze tijd is dat ze daar de actieve medewerking van de Westerse pers en politiek voor krijgen.

Aanvulling: Iemand die hierover behartenswaardige dingen zegt en boeken schrijft is Robert Spencer. Hij heeft nu weer een illustratief verhaal op Hot Air.
Dat er ook hoop is en er gematigde moslims bestaan, die een hekel hebben aan de jihadi's, bewijst een artikel van Stephen Schwartz in de Weekly Standard over de problemen die Europese moslims op de Balkan hebben met de zieltjeswinnerij die radicalen daar met Saoedisch geld bedrijven. Wel hebben ze onze hulp nodig, die uitblijft door de verlamming die westerse regeringen lijkt te hebben getroffen.

Vrijheid in gevaar

Ik heb net de !Uitkijk ingelicht over een post van Baron Bodissey op Gates of Vienna waarin melding wordt gemaakt van Finse blogger Mikko Ellilä die aangepakt wordt door justitie in zijn land op grond van een vage antidiscriminatiewet. Het schijnt dat hij zijn mening over de Islam heeft gegeven en dat kan het gezag natuurlijk niet over zijn kant laten gaan.

Meer dan zestig jaar lang hebben we gevierd dat we bevrijd werden van een regime dat Europa zijn ideologie met geweld oplegde. Zeggen wat je wilde was gevaarlijk. Kranten kregen publicatieverbod. Organisaties werden gleichgeschaltet. Wie zich verzette werd doodgeschoten. Maar toen werden we bevrijd en mocht alles weer… Maar nu niet meer, blijkbaar. De mensen die ons meer dan een halve eeuw lang –en mijn hele leven lang– hebben voorgehouden hoe waardevol de vrijheid is, zijn er gaandeweg toe overgegaan iedereen die fundamentele kritiek levert op hun besluiten te muilkorven.

Dat gaat natuurlijk in de eerste plaats over hun algemeen met gejuich begroette move om een miljoen moslims het land in te sluizen (twintig miljoen nu over heel Europa). Overal in Europa, maar zelfs ook in de VS, voldoen de antidiscriminatiewetten prima om die arme slachtoffergroep te beschermen tegen de meningsuitingen van de eigen, diep gewantrouwde burgers.

Vervolgens hebben we die serie verdragen waarmee men onze soevereiniteit aan Brussel heeft weggetekend zonder ons om toestemming te vragen. Het behoeft nauwelijks betoog dat de huidige club ministers heeft afgesproken dat het "nee" tegen de Europese grondwet toch geen nee is. De dames en heren in Den Haag weten dat soort dingen beter dan jij of ik, die daarvoor niet doorgeleerd hebben.

En dan is er nog de welvaartstaat. Den Haag neemt ons gemiddeld ongeveer 40% van ons inkomen af omdat men zich voorstelt dat men beter weet dan wij hoe of waaraan wij ons geld uit moeten geven. Doodsbang is men voor het idee van de vrijheid, van een economie met lage belastingen, gereguleerd door marktkrachten –dat wil zeggen door onszelf– en niet door ambtenaren.

Overal in de wereld is de vrijheid in gevaar. Direct aangevallen door de jihad wordt ze, maar hier heeft een coalitie van links-extremisten, journalisten en bureaucraten/politici het bestaan om in plaats van de rijen te sluiten en front te vormen tegen de islamofascistische dreiging, een stilzwijgende coalitie met de islamisten aan te gaan met geen ander doel dan hun wankelende politieke positie te verstevigen. Leid de woede van de domme menigte af in de richting van Amerika en Israel, is het parool. Zo wist Gerhard Schröder zich immers een tweede termijn als kanselier te bezorgen. Wie een afwijkend geluid laat horen maak je af in de pers of gooi je in de bak!
Wie dit niet geloven kan leze het artikel (in het Duits) van Gudrun Eussner over islamist Tariq Ramadan en andere jihadi’s die met steun van de autoriteiten op universiteiten in Engeland en Duitsland zieltjes winnen voor de Islam.

Cuba

Wanneer mensen zeggen dat Castro “toch heel veel voor zijn land gedaan heeft” is dat net zo’n uitspraak als “maar Hitler heeft toch maar die Autobahnen gebouwd”.

Castro’s regime heeft ongeveer 100 000 Cubanen het leven gekost. Eén achste van de bevolking heeft de socialistische gevangenissen van binnen gezien.
Cuba was na de Tweede Wereldoorlog een redelijk werkende economie. De havenarbeiders verdienden er lonen die de vergelijking met de Europese goed konden doorstaan. Er werden bijna zestig kranten en tijdschriften gepubliceerd.
Batista’s regime was natuurlijk een dictatuur, een van het caudillo-type. Hij was een soort Bouterse… De vergelijking is niet zo vergezocht. Beide kwamen ze via een sergeantencoup aan de macht. Beide waren onderofficieren, die hun carrière in het leger maakten, het instituut waar jonge arme zwarten iets konden worden in de maatschappij.
Batista’s vijanden waren blanke Cubaanse zakenlieden die vanuit Miami, waar ze een heenkomen hadden gezocht het anti-Batista verzet in de bergen financierden. Castro was een van die “guerrilla’s”.
Toen Castro in 1959 de macht overnam –Batista’s leger was grotendeels omgekocht en er werd nauwelijks gevochten– had hij een belangrijke medestander: Herbert Matthews van de New York Times. Die maakte van Castro een romantische held en “verzetsstrijder”. In werkelijkheid was hij een gangster die in zijn studententijd al eens een politiecommissaris had omgelegd en die Mein Kampf met instemming had gelezen (hij kon eruit citeren). (1)
Om kort te gaan: Castro nam een natie, vernietigde opzettelijk de economie om des te beter te kunnen heersen, en maakte zo het land tot zijn plantage, waarover hij als absoluut vorst heerste en waarin de bevolking tot zijn persoonlijke slaven. Zo werd de landbouw “gecollectiviseerd”, niet omdat hij dacht dat centrale planning meer productie zou opleveren, maar omdat dit de voedselproductie in handen van de staat zou brengen en zo een machtig onderdrukkingsmiddel zou vormen.
Een tweede reden voor die collectivisatie was de bestrijding van het anti-Castro verzet dat nog tot ongeveer 1966 aanslagen pleegde en installaties saboteerde. De vuurpelotons vielen niet stil, maar hadden nog jaren werk. (2)

Onze linkse elites zwijgen over de Führer van Havana. De linkse elites van de VS beminnen de Führer van Havana. State Department en CIA zijn bureaucratieën die zo bang zijn voor veranderingen dat ze hem angstvallig in het zadel houden of er nu een rechtse president in het Witte Huis zit of niet. Dat kan ze niets schelen. Zeker nu Bush zwak is kunnen de Führers van deze wereld weer opgelucht ademhalen. Met Europese hulp is het gevaar van Bush’ eerste termijn grotendeels geneutraliseerd. Wat leven we in een heerlijke wereld nietwaar?

Boeken over Cuba:
(1) Humberto Fontova Fidel. Hollywood's Favorite Tyrant. (Washinton D.C., Regnery 2005)
(2) Enrique Encinosa Unvanquished. Cuba's Resistance to Fidel Castro. (Los Angeles. Pureplay Press 2004)

Dag van de persvrijheid

Er was geen verband tussen al-Qaida en Saddam’s Irak, wel?
Daar waren we het over eens. In de complete Westerse pers, in de eerste plaats de grote persbureau’s, de grote kranten, de opinietijdschriften in de VS, Duitsland, Frankrijk, de TV, BBC, de networks, NOS, Karel van de Graaf, wie niet- werd enig verband tussen die twee luidkeels en in alle toonaarden ontkend.
Hoe kan het dan dat in ex-CIA directeur George Tenet’s boek At the Center of the Storm uitgebreid verslag wordt gedaan van de overwegingen van CIA analisten omtrent de activiteiten van al-Qaida in Irak in 2002 en 2003?
Lees daartoe het uitstekende stuk van Melanie Phillips.
Natuurlijk, wie het weten wilde kon in de Weekly Standard (Stephen Hayes) of Pajamas Media (Rich Miniter) alles lezen over de contacten van Bin Laden en zijn terroristen met Saddam. Maar onze formele journalisten hebben ons alle informatie daarover welbewust onthouden.
Hoe noem je zoiets? Selectieve verslaggeving? Neemt men ons in bescherming tegen dingen die we toch niet hoeven te weten? Informatiestroomregeling?
Ik noem het Lügenpropaganda. Het is propaganda waar Goebbels een puntje aan zou kunnen zuigen. We leven in een wereld waar dezelfde mensen die ons vertellen dat we zo vrij zijn en waar we van overheidswege opgeroepen worden de vrijheid te vieren, zo arrogant zijn ons krankzinnig onwaarschijnlijke leugens te vertellen.

In het nieuws vandaag

Iran liet de 15 Britten snel weer gaan. Wat had het te betekenen? Blijkbaar moet de indruk worden gewekt dat er met de Islamitische Republiek gepraat en onderhandeld kan worden, dat de standpunten bespreekbaar en fluïde zijn. Dit is niet echt zo. De doelen –en methodes– van de hardliners van de Revolutionaire Garde en Ahmadinejad zijn sinds de revolutie in 1979 onveranderd: vernietiging van Israel en onderwerping van het Westen. Om die doelen te bereiken moet de VS uit het Midden-Oosten verdreven worden. In de islamitische wereld moet het Shiïsme overheersend worden. Terreur, ontvoering en oorlog zijn routine en middelen tot het doel. Zoals ook Hezbollah, het geliefde wapen van de mullahs, door hen gecreëerd, getraind, bewapend is en gefinancierd wordt. Ook al-Qaida of delen daarvan staan hun ten dienste, als we Michael Ledeen kunnen geloven. (Dat kunnen we denk ik wel). Ze zijn al lang bezig met de destabilisering van de wereldorde. Met een goed uitgebalanceerde politiek gebaseerd op misleiding en het aanjagen van angst weten ze een groot deel van de elites van de vijand (wij) aan hun kant te krijgen: de Democraten in Amerika, de mainstream pers waar dan ook in het Westen, de EU, vooral Duitsland met zijn miljardenhandel met Iran. Allemaal krachten die in hun voordeel werken en verhinderen dat militaire actie van de zijde van de VS of Israel wordt ondernomen – of althans een minder aantrekkelijke optie maken.
Waarom staat links aan de kant van het fascistisch-islamistische Iran?
Links is niet langer een samenhangende seculiere ideologie, maar een dogmatisch geloof geworden. Het linkse geloof is doortrokken met dogma’s, die worden gehandhaafd niettegenstaande de feiten of de met het gezonde verstand waargenomen werkelijkheid. Iran is een “slachtoffer” van Bush’ agressie. zo wil men het zien. Iets waar de mullahs met volleerde handigheid op inspelen.

Aanvulling:
De methodes van de mullahs maken me een beetje paranoïde, misschien, maar terwijl een aanslag op het Iraakse parlement niet rechtstreeks kan worden herleid tot de Rev. Garde, ga je wel een opzetje tussen Iran en Noord-Korea vermoeden nu de laatste aan kondigt de kernreactoren stil te gaan leggen.

Ariane

Ariane Wilhelmina Máxima Inez. Roepnaam Ariane. Zo heet de derde dochter van Willem-Alexander en Máxima. Gefeliciteerd allemaal. De prins zegt ook op vragen van persmensen dat hij met drie gezonde kinderen en een gezonde vrouw eigenlijk niets meer te wensen heeft. Een gelukkig man.

Intussen in Nederland...

Ons nieuwe kabinet lijkt geen enkele aanvechting te hebben ons ons recht op accurate, enigszins objectieve informatie te garanderen of zelfs maar de leugens door te willen prikken. Integendeel. Je merkt hoe er een toestand van parallelle belangen is gegroeid tussen de staatspers en de politieke kaste. Die laatste bestaat in de eerste plaats uit de PvdA en het CDA, maar zelfs de VVD heest een sterke aandrang zich binnen de grenzen van dit opiniekartel te blijven bewegen. Toen Mark Rutte tijdens de verkiezingscampagne werd gevraagd of hij vond dat de berichtgeving in de media eenzijdig was, was zijn antwoord een ondubbelzinnig “nee”.
Gaan ze ons in de komende 20 jaar €50 miljard afnemen om een non-probleem aan te pakken? Gaan ze mee met de EU in de sabotage van de oorlog tegen de terreur, daarmee een grotere, gevaarlijkere oorlog later garanderend? Wordt de privatiserings- en dereguleringstendens omgekeerd en glijden –of springen- we weer in de richting van een socialistische nanny state? Het gevaar van dit kabinet is niet de christelijke impuls om abortus- en euthanasiewetgeving te herzien, zoals sommige sites waar willen hebben (de Vrijspreker, GeenStijl, Libertarian), maar het verraad aan vrijheidsprincipes als vrije markt en gezamenlijke verdediging tegen de fascistisch-marxistische-islamistische dreiging.
Te verwachten valt dat de extremisten bij de pers de mannekes en meisjes van Jan-Peter met continue propagandadruk steeds verder linksaf dringen. We kunnen er immers niet van uit gaan dat onze ministers de weg van de minste weerstand zo maar zullen versmaden.

Propaganda-offensief

Zelden heeft de vrijheid zo onder druk gestaan als nu. In het Westen is een Vijfde Colonne openlijk actief. De fascist Ahmadinejad maakt er dankbaar gebruik van in zijn oorlog tegen de vrijheid, tegen het Westerse waardensysteem. Ik heb het over de politieke partijen, de pers, de diplomaten, de bureaucraten in alle Westerse landen. In de VS laten democratische senatoren (Murtha, Biden, Reid) proefballonnetjes op of ze een impeachmentprocedure tegen Bush zullen beginnen… (via Hot Air). Dit terwijl troepen overzee zijn en de vijand ze uit alle macht probeert te doden. In Duitsland is de maatregel die effect zou hebben tegen Iran –intrekking van kredietgaranties-- onbespreekbaar. Duitsland, en de EU, staan feitelijk aan de kant van Al-Qaida/Iran.
Onze pers onderdrukt alle informatie die mensen er van zou kunnen overtuigen dat Iran een uiterst gevaarlijke staat is en achter vrijwel al het in de wereld voorkomend islamistisch geweld zit. (Lees dit artikel maar eens) De oorlog in Irak moet als op zichzelf staand beschouwd worden. Heeft niets te maken met de strijd tegen de terreur. Senator Pelosi gaat babbelen met Basjir al-Assad. Wat kunnen ze het goed vinden samen! Zij stelde zelfs dat Israel bereid was vrede te sluiten, wat de Israelische regering zeer verbaasde, en zelfs aan slapjanus Olmert een reactie ontlokte in de trant van: Pelosi bepaalt dat niet voor Israel.
Komt nog bij: het global warming thema. Het IPCC rapport is uit. NB: Eerder verscheen alleen een Summary for policymakers. Dat was al erg genoeg, nu komt de VN met een stuk met waanzinnig apocalyptische voorspellingen. Het behoeft geen betoog dat onze vrienden van Het Journaal, Netwerk en Nova de onzin likkebaardend overnemen. Steeds weer. En weer. De propaganda is van een schaamteloze brutaliteit en nooit-aflatend.

Spanje

De terreuraanslagen in Madrid zijn vandaag drie jaar oud. 191 doden en circa 2000 gewonden.
Barcepundit geeft de namen van de doden.

Spanje is door de aanslagen sterk verdeeld geraakt. Reusachtige demonstraties tegen Zapatero's besluit een ETA-terrorist zijn straf thuis te laten uitzitten. Zelfs over de oorsprong van de aanslagen zijn de Spanjaarden elkaar naar de keel gevlogen. Kijk maar eens.

Een Tegenlicht documentaire beweert dat rechts net als in de 30-er jaren weer met agitatie bezig is, gesteund door de katholieke kerk. Is dat nou wel zo? Is het niet eerder zo dat premier Zapatero een uiterst linkse figuur is die, terwijl zijn regering door de gebeurtenissen van drie jaar geleden in de ogen van een groot deel van de kiezers een beperkte legitimiteit heeft, verregaande maatregelen neemt?

Hierover een verhelderend stuk van Robert Latona op World Politics Watch (H/T Barcepundit)

Iran-Europa blues

Stel je voor je bent in handen gevallen van de Iraanse Revolutionaire Garde en moet vertrouwen op de VN, EU en de diplomaten van verschillende Westerse regeringen om weer veilig naar huis te kunnen terugkeren. Klaar ben je! Niet alleen staat Putin klaar om de fascistische mullahs de hand boven het hoofd te houden, maar een coalitie van extremisten en ruggegraatloze, bescheten politici doet in feite precies hetzelfde. Het ergste dat zou kunnen gebeuren, lijkt het, is dat Teheran eindelijk eens goed de kachel zou worden aangemaakt. In plaats daarvan wordt elke diplomatieke platitude opgepoetst, elke echte stap tegen het regime vakkundig ontscherpt door het arrogante zootje. Is het nu echt zo vergezocht om te suggereren dat EU, de Democraten in Washington plus links-extremisten in Europa en Amerika het liefst zouden zien dat de islamofascisten de Holocaust eens goed overdoen? Zijn ze lekker van dat probleem af. Het enige dat tussen ons en een kolossale ramp instaat is het Amerikaanse leger in Irak.

Aanvulling: EU-voorzitter Duitsland probeert iedereen met de gebruikelijke Teutoonse subtiliteit tot acceptatie van de 'nieuwe' grondwet te dwingen. Zouden onze politici in dit geval plotseling een ruggegraat ontwikkelen? Damn them all to hell.

Sévèke-moord

In de anderhalf jaar sinds de moord op Louis Sévèke hebben we van de mainstream media niets anders gehoord dan wat een goed mens hij was, de vader van de kraakbeweging, lief voor dieren, kon gerust je kindertjes aan hem toevertrouwen, etc. Pas nu de vermoedelijke moordenaar is opgepakt en er nagedacht kan worden over het motief horen we dat Sévèke tot de harde kern, de ideologisch rechtzinnige lijn hoorde. De pers moet in de verleiding zijn geweest hem als een soort anti-Pim op te voeren, maar nu blijkt dat hij nachtelijke ondervragingen tegen vermoede politie-infiltranten ondernam en dat de kogel van links kwam(GeenStijl), één van hun.
Nu onze nieuwe linkse regering haast heeft om de nazi-groepering Blood and Honor te verbieden, is het misschien de tijd om ze eraan te herinneren dat de kraakbeweging een soortgelijke over heel Europa verbreide extremistische club is. Is het geen tijd op te houden ze als vergunninghoudende wetsovertreders te behandelen en ze in de bak te gooien als ze zich iemand anders´ bezittingen toe-eigenen?

Irak

Mohammed en Omar Fadhil van Iraq the model schrijven op Pajamas Media over de veiligeidsoperatie in Bagdad: wat er nu al bereikt is.

John Rosenthal van Transatlantic Intelligencer schrijft over yellow cake en de aanleiding voor de inval. Conclusie: Bush heeft tijdens zijn State of the Union rede in 2003 over Saddam's massavernietigingswapens niet gelogen.

Het Journaal besteedt uitsluitend aandacht aan de aanslagen die nog wel gebeuren in Bagdad. Maar juist niet aan islamitische terreur in de rest van de wereld.

De Islam voert onverminderd oorlog tegen het Westen. Westerse journalisten voeren oorlog tegen Bush.

En tegen onze vrijheid.

Nieuwe tirannie II

Het vonnis tegen 'Scooter' Libby in de VS betekent dat nu ook het gerechtelijk systeem sterk gepolitizeerd is. Na de onderwijssector, -hoger en lager onderwijs-, de journalistiek (de MSM) en het grootste deel van de overheidsbureaucratieen in Amerika, zijn de courts nu ook wapens geworden in de handen van links-radicalen en is het niet te verwachten dat iemand die niet links is (Republikein) en enige prominentie heeft nog een eerlijk proces kan krijgen.
Het was een proces tegen de Bush-administratie en speciaal tegen Cheney, die waarschijnlijk het volgende doelwit is. Het hele Plame-schandaal was vanaf het eerste begin een storm in een glas water, en eerder een manier om de Bush-adm. onder druk te zetten. Er is geen misdaad of overtreding, en toch een vonnis. Het is politiek, zoals alles politiek is -of wordt- als Democraten er om politieke redenen gebruik van maken.
Zo zijn dus hele sectoren van het Amerikaanse openbare leven in handen van mensen die geen enkele aanvechting hebben de verschillende structuren te laten werken zoals bedoeld, maar in wiens handen elke instelling (proces, school, overheidsagentschap) een politiek wapen wordt waarmee conservatieven getreiterd, burgers van hun belasinggeld beroofd en het Christendom uit het openbare leven wordt geweerd.
Hiertegen zal iets ondernomen moeten worden. Een volgende president moet dan niet alleen de oorlog tegen terreur en islamisme voeren, maar ook de bureaucratieen hervormen, iets waar elke regering tot nu toe niets aan gedaan of de tanden op stuk gebroken heeft. Vooruitzichten voor het overleven van de vrijheid in het Westen: somber.

Ann Coulter

Op de conseratieve conferentie CPAC maakte Ann Coulter een grapje waarbij ze democratische presidentskandidaat John Edwards -zo leek het oppervlakkig- uitmaakte voor "faggot". Dat was niet echt zo. Haar grap ging over de sfeer in de VS waarbij mensen naar een rehabiliteitscursus of sensitivitytraining worden gestuurd omdat ze zekere verboden woorden gebruiken: word totalitarianism.
Dat Edwards' campagneleider ogenblikkelijk politieke munt uit het 'incident' probeerde te slaan is nog tot daar aan toe. Verontrustender is dat verscheidene conservatieve presidentskandidaten, maar ook bloggers, e.d. ogenblikkelijk afstand namen van haar uitlatingen. Rechts denkt het zich niet te kunnen veroorloven dat iemand uit eigen kring racistische of homofobe uitlatingen doet, of liever, lijkt te doen. Daarmee accepteren ze precies het word totalitarianism dat Ann aan de kaak wilde stellen. Politiek correct taalgebruik is als een alternatieve, totalitaire, hogere grondwet die links-radicalen door middel van hun controle over universiteiten en media aan allen opdringen. Ze lappen de vrijheid van meningsuiting daarmee aan hun laars. Rechts heeft moedige, intelligente mensen als Coulter nodig, kan niet zonder ze. Voor mij is en blijft ze de beste commentator van Amerika, die als geen ander de sluipende rood-fascistische revolutie aan de oppervlakte brengt. Lees haar boeken! En lees ook haar column elke donderdag in Human Events Magazine.

Nieuwe Tirannie Dreigt

Onze door God over ons gestelde overheid heeft in haar oneindige wijsheid bepaald dat wij met een miljoen Moslims dienen samen te leven, dat onze onafhankelijkheid aan een ongekozen eurocratie diende te worden weggetekend en ze voegt naar goeddunken gemeenten en provincies samen zonder dat iemand op het idee komt de burgers om hun mening, laat staan hun goedkeuring te vragen. Onze overlords, de euro-elite, streeft ernaar, het lek te stoppen waaruit informatie naar de burgers lekt en zo het journalistieke monopolie op opinievorming te herstellen. De toegang tot het internet moet beperkt worden opdat wij weer uitsluitend geinjecteerd worden met de producten van het orwelliaanse opiniekartel gevormd door politici, journalisten en universiteitsprofessoren. Terwijl tv, radio en krant ons de schijnwereld voorspiegelen die linksradicale opiniemakers ons willen opdringen, en met succes want propaganda, de steeds weer herhaalde schijnfeiten worden tot de werkelijkheid als we niets anders kunnen vernemen, krijgen we via het net een kijkje in de echte wereld, als we dat willen. In die echte werkelijkheid is het oorlog. Een oorlog begonnen door fascistische zelfmoordfanaten, gesteund door staten als Iran met een terroristische regerende groepering, de Revolutionaire Garde en de Basiji, die atoombommen aan het maken zijn om daar Israel mee te vernietigen en een tweede Holocaust aan te richten. Onze leiders willen niet dat we ons dit realiseren, ze hadden liever niet dat we dit zelfs maar konden denken. Dan zou het volk maar onrustig worden en maatregelen eisen. Het opiniekartel stuurt erop aan dat wanneer die maatregelen door de VS of Israel toch worden genomen, dwz als Bush de kernwapeninstallaties in Iran bombardeert, zij Bush of Israel de schuld kunnen geven zoals zij hem de schuld gaven van de oorlog in Iraq, waar die aardige, volstrekt onschuldige Saddam de baas was. Welke geestestoestand brengt mensen ertoe ons zo consequent, zo totaal te willen voorliegen, ons wereldbeeld te willen bepalen en ons niet zelf te laten oordelen, maar ons de feiten in sterk verdraaide vorm voor te houden om ons te manipuleren?
Deze mensen, onze leiders, opiniemakers, denkers, voelen zich blijkbaar ver over ons verheven. Het is een peilloos superioriteitsgevoel dat deze mensen drijft. Daardoor lijkt alles een spelletje. De oorlog is maar iets op een tv-scherm. Democratie is niet iets reeels, de regels zijn voor anderen, zij veranderen ze als het ze niet bevalt, zoals kinderen de regels van een spelletje veranderen wanneer ze verveeld raken.
Intussen gaat in de buitenwereld de oorlog van een stel fascistoide gekken tegen de Westerse beschaving gewoon door.

Het Boze Oog

Het oog ziet veel. Het oog ziet hoe Bush's moedige Midden-Oosteninitiatief, de oorlog tegen de terreur, tegen de terreursponsors, wordt ondermijnd. Door hun vrienden. Door de vrienden van de terroristen. Die vrienden zittten in het Westen. In redactielokalen vooral. Of in parlementen. Of in het Amerikaanse Congres. Dat ziet het oog. Dat maakt het oog boos.
Maar oog sluit niet. Het blijft kijken. Het ziet en het begrijpt. Daardoor wordt het nog bozer. Daardoor kijkt het oog nog meer. En ziet. En begrijpt.
Het oog ziet de angst, het ziet het verraad aan principes, het begrijpt het cynisme bij politici.
Het oog ziet de superioriteitsgevoelens van journalisten.
Het oog is boos.