Het oog ziet veel. Het oog ziet hoe Bush's moedige Midden-Oosteninitiatief, de oorlog tegen de terreur, tegen de terreursponsors, wordt ondermijnd. Door hun vrienden. Door de vrienden van de terroristen. Die vrienden zittten in het Westen. In redactielokalen vooral. Of in parlementen. Of in het Amerikaanse Congres. Dat ziet het oog. Dat maakt het oog boos.
Maar oog sluit niet. Het blijft kijken. Het ziet en het begrijpt. Daardoor wordt het nog bozer. Daardoor kijkt het oog nog meer. En ziet. En begrijpt.
Het oog ziet de angst, het ziet het verraad aan principes, het begrijpt het cynisme bij politici.
Het oog ziet de superioriteitsgevoelens van journalisten.
Het oog is boos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten