Merkel valt paus bij in
kritiek op markten
VATICAANSTAD - Angela Merkel is zaterdag op privéaudiëntie geweest bij
paus Franciscus. De protestantse Duitse bondskanselier viel de leider van de
Rooms-Katholieke Kerk bij in zijn kritiek op de „tirannie van de markt”.
(….) Merkel liet na het gesprek
weten dat striktere regulering van de financiële markten een belangrijk doel is
tijdens de bijeenkomst van G20-leiders in september.
„Het is waar dat economieën de
mensen moeten dienen, maar dat dit de afgelopen jaren helemaal niet het geval
is geweest”, aldus Merkel. Zij en Franciscus spraken vooral over globalisatie,
de Europese Unie en de rol van Europa in de wereld.
De Argentijnse paus had donderdag
zware kritiek op de plek die de economie inneemt in de samenleving. De
financiële markten hebben volgens hem gezorgd „voor een nieuwe onzichtbare,
soms virtuele tirannie, die eenzijdig en zonder remedie haar wetten en regels
oplegt”.
Volgens Franciscus behandelt de
moderne economie de mens als een voorwerp „dat je kan (sic) gebruiken en weggooien”. Hij zei dat „de
harten van veel mensen, ook in de zogeheten rijke landen, zijn bevangen in
angst en vertwijfeling”.
Hier blijkt duidelijk dat men de vrije markt, het
kapitalisme, de schuld geeft voor problemen veroorzaakt door te weinig markt,
te weinig vrijheid. De “tirannie van de markt” is in werkelijkheid een tirannie
van de politici. Zij ruimen de vrijheid van handelen uit de weg en proberen de
economie een centraal geleid proces te maken. En dat werkt niet.
Hele segmenten van de voorheen vrije economie zijn
gesocialiseerd of worden centraal geleid door de politiek: onderwijs,
gezondheidszorg, woningbouw en de
huurmarkt, grondgebruik en natuurlijk de financiële instellingen en de
bijbehorende markten. Enorme publieke schulden zijn gecreëerd. Na vijftig of
zestig jaar “stimulering” van de economie is een enorme verarming en verlaging
van de levensstandaard het resultaat. In plaats van te leren van hun fouten willen
de politici dit rampzalige beleid met verdubbelde energie voortzetten en nog
eens biljoenen en triljoenen in de economie pompen.
Wat wel zou werken is het loslaten van het idee dat mensen
niet zonder de staat kunnen overleven. Vóór de twintigste eeuw bemoeide de
staat zich minimaal met de lotgevallen van individuen en ze redden zich toen
beter. De staat is er om één, en niet meer dan een, product te leveren: het
gevoel dat we ons privébezit niet zelf, met onze eigen kracht hoeven te
verdedigen tegen sterkere individuen of groepen van individuen. Maar in onze
tijd is de staat het instrument van bepaalde groepen geworden en dient om geld
en schatting aan het vrije sociale systeem te onttrekken ten behoeve van de corrupte
politieke elite.
Socialisme is altijd het systeem waaraan dictators de voorkeur
geven boven kapitalisme. Vrije mensen
hebben de keus “nee” te zeggen tegen een voorgestelde ruil. In een
socialistisch systeem bepaalt de staat de lonen en de prijzen en beheerst
daarmee de keuzes van de burgers. Communistische dictaturen wilden altijd de
landbouw collectiviseren. Dat is een eufemisme. Dat gaat in werkelijkheid om de
staat die controle wilde verkrijgen over de voedselvoorziening van de burgers
om ze zo beter te kunnen beheersen. Wie in Cuba al niet naar Castro’s zes uur
durende toespraken wilde luisteren kon een verlaging van zijn rantsoen tegemoet
zien.
Wij bevinden ons al in een dergelijk socialistisch systeem.
Er is geen staatsterrorisme, maar de staat is al autoritair en zal binnen niet
al te lange tijd verder afglijden tot een totalitair model. Wie dit niet
gelooft, bedenke dat zelfs nu de crisis van de interventionistische staat manifest
is, er niemand is die voor een terugkeer naar de vrijheid pleit. De elites
hebben met succes een van de staat afhankelijke burgerij gecreëerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten