Wat is de reden dat in onze tijd
al te veel vrouwen hun vruchtbare periode laten verlopen zonder een gezin te
stichten? Een vraag niet zonder belang immers, omdat in Nederland en heel het
Westen de vruchtbaarheidscijfers zijn ingestort, zodat de oorspronkelijke
bevolking bezig is te krimpen; althans, alleen op het peil nodig om een dure
welvaartsstaat te handhaven kan worden gehouden door massa-immigratie uit Noord-Afrika
toe te staan. (Wat een geweldig goed idee was dat!)
De reden is dat de overheid
iedereen een inkomen garandeert. Met allerlei uitkeringen, opgebracht door de
werkenden – dat wil zeggen, de mensen die een inkomen genereren in de echte, de
vrije economie, níet die voor de overheid
werken – van ouderdomspensioenen tot bijstand, “zorgt” de overheid ervoor dat
niemand ooit zonder inkomen komt te zitten. Dit is trouwens conform de
grondwet, die de overheid deze “zorgplicht” oplegt.
Het gezin was, vóór deze garantie
tot stand kwam, behalve de basale sociale eenheid, toch ook de basale
economische, dat wil zeggen, productie-eenheid. Lid te zijn van een gezin gaf
economische zekerheid, mits de vent zijn mannetje stond en voldoende inkomen
genereerde om vrouw en kinderen van te onderhouden. Nu dat niet meer hoeft
heeft deze eenheid zijn economische functie verloren en sindsdien prolifereert
het aantal singles ongehinderd.
Het is een ironisch feit dat het
CDA, dat toch een sleutelrol vervulde bij het tot stand komen van deze
verzorgingsstaat en in 1983 bij de bijbehorende omzetting van de liberale grondwet
in een socialistische, lange tijd de leuze van “het gezin als hoeksteen van de
samenleving” voerde. In feite heeft het CDA het instituut van het gezin gekeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten