Minimumloon

De minimumloonwet is de domste maatregel ooit verzonnen. Een jonge man, wiens arbeid als gevolg van zijn onervarenheid minder waard is dan deze grens, is het effectief verboden te werken. Maar daardoor kan hij ook die cruciale arbeidservaring niet opdoen die zijn arbeid meer waard maakt na verloop van tijd. Hem wordt de mogelijkheid ontnomen de waarde van zijn product te verbeteren.

We kunnen ervan overtuigd zijn dat de Tweede Kamerleden met dit effect goed bekend zijn. Hoe ik dat weet? In 2007 werd de leeftijd voor volledige leerplichtigheid opgetrokken van 16 naar 18 jaar, ik meen op initiatief van Groenlinks. Het debat ging toen over de hoge werkloosheid onder allochtone jongeren. Er is maar één verklaring voor het feit dat men besloot de leerplichtige leeftijd te verhogen als middel om werkloosheid te bestrijden en dat is dat men begreep dat overheidsmaatregelen als het minimumloon de ware oorzaak zijn van die werkloosheid. De enig juiste maatregel zou natuurlijk de intrekking van die domme minimumloonwet zijn geweest, maar de politiek kan natuurlijk niet gaan toegeven dat hun wetten en regels vaak ineffectief zijn of averechts werken. Dus wordt de ene domme wet “gecorrigeerd” met een andere domme maatregel. Links begrijpt prima hoe de markt werkt en ze zijn dan ook vaak effectiever dan Rechts in het interveniëren in de markt.

Ook is dit een goede illustratie van hoe de verstoringen veroorzaakt door de ene interventie de rechtvaardiging vormen voor een nieuwe ingreep. De overheid, het apparaat van dwang, wordt zo steeds dieper de maatschappij, het apparaat van vrijwillige samenwerking, ingetrokken, en gedrag gebaseerd op utilitaire overwegingen verwrongen of vervangen door afgedwongen gedrag.

Minimumloon is natuurlijk maar één van de myriade ingrepen in de arbeidsmarkt. Collectieve arbeidsovereenkomsten, door de overheid dwingend opgelegd; ontslagrecht, dat al jaren geleden “geliberaliseerd” zou worden; een flexwet, om het ontbreken van die liberalisering te compenseren; subsidies voor werkgevers om oudere werknemers aan te nemen, etcetera, etcetera, etcetera. Is er eigenlijk op het gebied van arbeid een stuk dat níet door de overheid wordt gemicromanaged?

En dan hebben we het nog niet eens over de woning”markt” gehad!