In Europa worden we overspoeld door een tsunami van vluchtelingen. Al eerder werden we overspoeld door Marokkanen en Turken, maar hoeveel dat er waren dat werd decennialang door de media - dienstbaar als ze zijn aan hun bondgenoten de politici - onder de pet gehouden. Tot we een keer te horen kregen dat we een miljoen islamieten onder ons hebben. Dat worden er nu dus nog veel meer.
De autoriteiten laten dit - daar kan toch geen twijfel over zijn - volkomen opzettelijk gebeuren. De politiek is er namelijk niet voor ons maar voor zichzelf. Zij bestaat om de eigen positie ad infinitum te continueren.
Op welke manier is massa-immigratie van voordeel voor de elite? Nederlanders en blanke Europeanen in het algemeen produceren onvoldoende nageslacht om het spel van hoge belastingen en hoge uitkeringen tot diep in de eenentwintigste eeuw te kunnen voortzetten. Dus importeert men arbeidskrachten uit niet-westerse, lees islamitische landen onder geroep van ze integreren wel en zijn na een generatie gewone Nederlanders. Dat blijkt maar in zeer beperkte mate het geval te zijn. Het resultaat is de enorme clusterfuck die we dagelijks kunnen waarnemen.
Het hoge doel is blijkbaar het handhaven van welvaartsstaat en de bijbehorende rol van de staat als inkomensniveau garanderend instituut dat alle risico's des levens wegneemt en ons van de wieg tot het graf verzorgt. Niemand lijkt op het idee te komen dat dat helemaal geen nastrevenswaardig doel is maar een afschuwelijke mentale gevangenis, waarin mensen opzettelijk afhankelijk van de staat worden gemaakt. De gedwongen kolossale inkomensoverdracht die onder de leuze van "sociale rechtvaardigheid" plaatsvindt is in werkelijkheid een groot onrecht: geld gaat van uw loon dat u in de echte economie verdiend hebt naar een vreemde die het per definitie niet verdiend heeft. Het is diefstal, niets anders.
Bovendien verpest dit systeem alle verhoudingen in een democratisch bestel, en maakt ze onecht en vals. Het routineuze liegen door de media - denk aan de klimaathoax - is hiervan slechts een onderdeel. Staat en parlement houden in een situatie van vergevorderd economisch interventionisme op te werken zoals ontworpen door de negentiende-eeuwse liberalen.
De toestand kan alleen normaliseren als de interventionistische staat verdwijnt en vervangen wordt door een staat die zijn limieten kent en niet overschrijdt.
Hoe groot is de kans daarop? Vrijwel nihil, vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten